تولید صنعتی سیلیکون فلزی معمولاً شامل کاهش سیلیس با کربن در یک کوره الکتریکی است. معادله یک واکنش شیمیایی به شرح زیر است: معادله یک واکنش شیمیایی برای این فرآیند به شرح زیر است:
SiO2 + 2C → Si + 2CO. سیلیکون به دست آمده دارای خلوص 97-98٪ است و بنابراین به عنوان سیلیکون فلزی طبقه بندی می شود. سپس مواد ذوب شده و تبلور مجدد می شود و ناخالصی ها با اسید حذف می شوند تا سیلیکون فلزی با خلوص 99.7-99.8% بدست آید.
سیلیکون فلزی عمدتاً از سیلیکون تشکیل شده است و بنابراین خواصی مشابه سیلیکون دارد. سیلیکون به دو شکل آلوتروپیک وجود دارد: سیلیسیم آمورف و سیلیسیم کریستالی. سیلیکون آمورف یک پودر خاکستری مایل به سیاه است که در اصل نوعی میکروکریستال است. ساختار کریستالی سیلیکون شبیه الماس است و خصوصیات نیمه هادی ها را نشان می دهد. نقطه ذوب سیلیکون 1410 درجه و نقطه جوش 2355 درجه است. سختی Mohs آن 7 و شکننده است. سیلیکون آمورف از نظر شیمیایی واکنش پذیر است و می تواند در حضور اکسیژن به شدت بسوزد. در دماهای بالا با غیر فلزات مانند هالوژن، نیتروژن و کربن و همچنین فلزات از جمله منیزیم، کلسیم و آهن واکنش داده و سیلیسیدها را تشکیل می دهد. سیلیکون آمورف عملاً در تمام اسیدهای معدنی و آلی از جمله اسید هیدروفلوئوریک نامحلول است. با این حال، در مخلوطی از اسیدهای نیتریک و هیدروفلوئوریک محلول است. سیلیکون آمورف را می توان با محلول غلیظ هیدروکسید سدیم با آزاد شدن گاز هیدروژن حل کرد. از طرف دیگر سیلیکون کریستالی نسبتاً غیر فعال است و حتی در دماهای بالا با اکسیژن واکنش نمی دهد. در تمام اسیدهای معدنی و آلی نامحلول است، اما در مخلوطی از اسیدهای نیتریک و هیدروفلوئوریک و در محلول غلیظ هیدروکسید سدیم محلول است.