فروآلیاژها در دمای پایین تری نسبت به فلزات خالص ذوب می شوند. این یک مزیت مهم است. این بدان معنی است که اکسیدهای عنصر اصلی فروآلیاژ در دمای پایین تری کاهش می یابد. این فرآیند سریعتر و کارآمدتر است و انرژی و پول کمتری مصرف می کند. مواد آلیاژی در فروآلیاژ ارزش کمتری نسبت به فلز خالص دارند. این امر باعث ارزانتر شدن فولاد نیز می شود.
علاوه بر این، فرآوری فروآلیاژها نسبت به فلزات خالص آسانتر است. آنها راحت‌تر حل می‌شوند، که باعث می‌شود افزودن یک عامل آلیاژی به مذاب آسانتر شود و از دست دادن فلز و ضایعات عامل آلیاژی کم شود. با این حال، فروآلیاژها معایبی نیز دارند. در طول فرآیند تولید، انرژی، نیروی کار و مواد بیشتری مصرف می کنند که این امر باعث افزایش هزینه آسیاب، اختلاط و بریکت قبل از رسیدن محصول نهایی به دست مصرف کننده می شود.