تاریخچه توسعه وانادیوم

پس از کشف وانادیوم، مردم به تدریج خواص آن را درک کردند و شروع به استفاده از آن در زندگی مردم کردند. در سال 1882، شرکت انگلیسی Le Cruzette Steel فسفات وانادیوم را از سرباره فولادسازی حاوی 1.1 درصد وانادیوم با تولید سالانه حدود 60 تن تولید کرد. کاربر یک کارخانه رنگ است که آنیلین سیاه تولید می کند.
در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20، روسیه شروع به استفاده از احیای کربن برای کاهش اکسیدهای آهن و وانادیوم کرد و برای اولین بار آلیاژهای آهن وانادیوم (حاوی V35٪ تا 40٪) را تهیه کرد. از سال 1902 تا 1903، روسیه آزمایشاتی را بر روی تولید آهن وانادیوم با استفاده از روش آلومینوترمال انجام داد.
در سال 1927، مالدن و رایش در ایالات متحده، پنتوکسید وانادیوم (V2O5) را با کلسیم فلزی کاهش دادند و برای اولین بار وانادیوم فلزی چکش‌خوار حاوی 99.3 تا 99.8 درصد وانادیوم را تولید کردند.
در پایان قرن نوزدهم، تحقیقات همچنین کشف کردند که وانادیوم می تواند به طور قابل توجهی خواص مکانیکی فولاد را بهبود بخشد، بنابراین وانادیوم را به طور گسترده در صنعت مورد استفاده قرار داد. در اوایل قرن بیستم، مردم شروع به استخراج وانادیوم در مقادیر زیاد کردند.
سنگ معدن اصلی تولید وانادیم در جهان مگنتیت تیتانیوم وانادیوم است که در کشورهایی مانند روسیه، آفریقای جنوبی، چین، استرالیا و ایالات متحده به وفور یافت می شود. علاوه بر این، سنگ معدن اورانیوم وانادیوم، بوکسیت، سنگ سنگ فسفات، شیل کربنی، خاکستر احتراق نفت و کاتالیزورهای ضایعات همگی می توانند به عنوان منابعی برای بازیابی وانادیوم استفاده شوند.