مواد اولیه باید به طور دقیق مطابق با نسبت های تعیین شده و با خطاهای کوچک وزن شوند. اگر توزین دقیق نباشد، تشخیص وضعیت اجاق آسان نخواهد بود و حتی ممکن است ضایعات رخ دهد. مواد خام را باید به ترتیب زیر به صورت دسته ای جدا کرد: براده های کک، سیلیس و آهن. چگالی ظاهری کک 0.5-0.6 گرم بر سانتی متر مکعب، چگالی ظاهری سیلیس - 1.5-1.6 گرم بر سانتی متر مکعب است، و چگالی ظاهری براده های فولادی - 1.8-2.2 گرم بر سانتی متر مکعب است. چگالی مواد خام بسیار متفاوت است. این ترتیب دوز امکان اختلاط یکنواخت تر مواد خام را پس از تخلیه از خط لوله مواد فراهم می کند.
بیشتر مواد بر روی ترازو وزن می شوند و معمولاً 200 کیلوگرم یا 300 کیلوگرم سیلیس در هر دسته از مواد مصرف می شود. فقط یک دسته از مواد مجاز است که در یک زمان وزن شوند. مواد اولیه آماده شده را در قیف ریخته و از طریق پل تسمه ای شیبدار به قیف بالایی کوره می فرستند.
پس از تخلیه چدن، باید به سرعت سطح مواد را تسطیح کرد، مواد داغ را جمع کرد و همچنین مواد داغ را در هنگام پخت کوره انباشته کرد. مواد خام بیش از حد خرد شده باید در ناحیه مثلثی شکل و اطراف الکترود توزیع شود و از برخورد با الکترود جلوگیری شود و سپس با مواد خام جدید پوشانده شود. با توجه به نیاز مواد اولیه، مواد جدید را می توان مستقیماً از طریق لوله شارژ زیر قیف به کوره اضافه کرد یا توسط دستگاه شارژ به کوره اضافه کرد. کوره های برقی کوچک معمولاً مواد کوره را روی سکوی کار قرار می دهند و با دست به کوره اضافه می کنند. اما صرف نظر از اینکه از کدام روش تغذیه استفاده می شود، مواد اولیه باید کاملاً مخلوط شوند.
خوراک باید یکنواخت باشد. سیلیس با قرار گرفتن در معرض کک کاهش می یابد. عرضه ناهموار منجر به ظهور مناطقی در کوره با عامل کاهنده بسیار یا خیلی کم می شود که نه تنها بر پیشرفت صاف کاهش تأثیر می گذارد، بلکه توزیع جریان در کوره را مختل می کند، بر ورود عمیق الکترود تأثیر می گذارد، باعث ایجاد گرادیان دمایی ناهموار در کوره و انقباض «بوته» می شود. به خصوص اگر سطح خروجی چدن ناهموار باشد، عواقب آن جدی تر خواهد بود.
برای اطمینان از توزیع یکنواخت مواد اولیه مختلف در کوره، لازم است آنها را با دفعات کمتر و بیشتر به منظور جلوگیری از کم یا زیاد سیلیس اضافه کرد و همچنین از اضافه شدن مماس به الکترود جلوگیری کرد.