فروآلیاژها با پردازش یک ماده (سنگ معدن یا کنسانتره سنگ معدن) با ماده ای تولید می شوند که اکسیدهای عناصر شیمیایی اساسی را کاهش می دهد. سنگ معدن در صورتی استفاده می شود که حاوی مواد زیادی باشد که بتوان از آنها برای کاهش عناصر دیگر استفاده کرد. در غیر این صورت از کنسانتره سنگ تمام شده استفاده می شود. به عنوان مثال، فروتنگستن (گریدهای اصلی - FeW65، FeW70، FeW70B) از کنسانترههای ولفرامیت و شیلیت حاوی بیش از 55-65% تریاکسید تنگستن (WO3) و فرومولیبدن (گریدهای اصلی FeMo، Fe8، Fe8، Fe8، 55، 5، 5، 14}} به دست میآید. به دست آمده از کنسانتره مولیبدن حاوی حداقل 53-58 درصد مولیبدن (Mo).
سنگ معدن خرد شده یا کنسانتره در یک کوره برقی فروآلیاژی مخصوص با یک عامل احیا کننده (زغال سنگ، کک، نیمه کک، بریکت ذغال سنگ نارس و غیره) قرار می گیرد که باعث دوام و فعالیت بیشتر در فرآیند شیمیایی می شود. در طی فرآیند ذوب، عامل احیا کننده یک عنصر مفید (پایه) را از مواد اولیه اولیه و آهن استخراج می کند. با آن مخلوط می شود و آن را از منطقه واکنش خارج می کند و فرآیندهای معکوس را متوقف می کند. این امکان به دست آوردن فروآلیاژی با محتوای بالای عنصر شیمیایی مورد نظر را فراهم می کند. محصول نهایی می تواند به صورت بلنک در اندازه های مختلف، بلوک، بلنک، گلوله و غیره باشد.

